Haters gonna hate.

Haters gonna hate...

Nie wiem od czego zacząć, a tym bardziej na czym skończyć, ale może od początku - przepraszam wszystkich, którzy tutaj wchodzą z najmniejszą choć przyjemnością, a nagle właśnie teraz, na tym blogu muszą czytać coś takiego, ale po prostu muszę, wybaczcie. 

Nie wiem co Wam wszystkim, którzy mnie tak strasznie próbują 'hejtować' zrobiłam i dlatego po długich namysłach i przemyśleniach postanowiłam napisać Wam tutaj od A do Z co tak naprawdę we mnie siedzi, co myślę o Was, o osobach, które czytają moje posty i o tych które mnie 'lubią' bądź nie,  chcę żebyście mieli po prostu wszystko przejrzyście co do mojej osoby podpinacie poukładane w głowie, bo chyba panuje tam wielki chaos. 

Jest mi w dużej mierze przykro, że mierzycie mnie miarą kogoś bezwartościowego, nie wiem czym to spowodowane - tym, że mieszkam w innym kraju? Tym, że jest mi tu lepiej, a może tym, że po prostu od dłuższego czasu bardzo mi się układa i nie mam swojemu życiu nic do zarzucenia, a tym bardziej ani jednej kwestii, na którą mogłabym narzekać?

Nie wiem co Wam tak naprawdę wszystkim moja osoba przeszkadza, zmieniłam się? To fakt i nie zaprzeczam, nawet w najmniejszym stopniu nie zaprzeczam i nie mam zamiaru tego robić, bo jestem po prostu i najzwyczajniej w świecie świadoma tego, że się zmieniłam i że nie ma już dawno tamtej Natalii jaką Wy, którzy mnie znacie wciąż macie w swoich głowach bądź wspomnieniach, ale nic nie poradzę na to, że także dojrzewam do pewnych kwestii z czasem, zmieniam wciąż w pewnym stopniu swoje poglądy na otaczający mnie świat i ludzi i po prostu wraz z tym wszystkim zmienia się cała moja osoba, moje wnętrze, a także mój wygląd... Kiedyś jedne rzeczy stanowiły dla mnie coś wartościowego, dziś są to zupełnie inne, a zaś za rok może być to także co innego, dlatego nie rozumiem dlaczego każdy dziwiąc się takimi zmianami próbuje mi jeszcze dać bardzo niedelikatnie przez głupie komentarze pod postami, do zrozumienia, że jestem inna, zła, gorsza, nie taka, niefajna i tak dalej... Chciałabym żebyście wiedzieli, że to że napiszecie mi tu jeden komentarz więcej bądź mniej nie zrujnuje mi życia, nie załamię się, nie będę próbowała zmienić siebie ani swojego życia, bo komuś z Was się to po prostu, ot tak nie podoba. Zdaję sobie sprawę z tego, że kiedyś byłam zupełnie inna, ale nie rozumiem Was zrzucających winę na to, że wyjechałam do innego kraju, by mieszkać, żyć i się rozwijać, to dla mnie niepojęte i po prostu nie mieści mi się to w głowie, jak można od ponad czternastu miesięcy jak tutaj jestem wciąż wypominać mi to, że się wyprowadziłam bądź twierdzić, że się tym szczycę, chwalę bądź czuję się lepsza, bo tutaj mieszkam. Fakt - życie tutaj jest dla mnie dużo lepsze, mam więcej swobody, wolności, od dłuższego czasu dobrych przyjaciół, co też nie przyszło od tak na pstryknięcie palcami i co staram się jak nigdy doceniać, bo to dla mnie wciąż i od zawsze najważniejsza wartość w życiu - przyjaźń. Nikt z Was mnie tak naprawdę teraz nie zna, a próbuje oceniać, każdy z Was porównuje mnie ze starą Natalią, ale na jakiej podstawie? Na podstawie postów? Zdjęć?  To nie jest podstawą do oczerniania mnie, do mówienia rzeczy nie pokrywających się zupełnie z prawdą. Rozumiem - nie każdy musi mnie lubić, podzielać ze mną swoje zdanie, akceptować mnie, podziwiać, uwielbiać, ba! Nikt nie musi tego robić, od nikogo z Was tutaj nie oczekuję - dodaję posty, bo to lubię, bo robię to niemalże od zawsze, bo daje mi to w pewien sposób większą wolność słowa, bo lubię czasem dzielić się z ludźmi tym co u mnie, ale wcale nie oczekuję tutaj od nikogo ubóstwiania mnie, ani pisania mi jaka to ja jestem wspaniała, bo dodałam post -NIE. W sieci jest cała masa blogów takich jak mój, ponadto jest cała masa blogów, które są lepsze i tego też się nie wstydzę, bo tak naprawdę nie ma czego - zawsze trzeba iść do przodu, a gdybym miała cały czas patrzeć na to co myślą o mnie niektórzy bądź większość z Was - nie doszłabym do niczego... Nie jestem tu od kochania, uwielbiania mnie, cieszenia się mną, chwalenia mnie - jestem tu, bo chcę, bo wiem, że są jeszcze tutaj ludzie, którzy wchodzą tutaj, bo lubią czytać moje posty, bo cieszą się moim szczęściem, bo uśmiechają się kiedy u mnie w życiu coś się dzieje, coś się zmienia, kiedy wszystko idzie na przód i dla takich ludzi także tutaj jestem, a przynajmniej staram się być. 

Nie podoba się? Nie wchodź, nie czytaj, nie oglądaj zdjęć i daruj sobie zbędne komentarze, bo mi one naprawdę ani do szczęścia nie są potrzebne, ani niczego w moim życiu nie zmieniają, marnujesz tylko swój, a przy okazji i mój czas.

HATERS GONNA HATE, pozdrawiam.